Tussen de tijd dat het boek ‘Onkwetsbare vrouwen’ verschenen is en de tijd dat het verhaal zich afspeelde, is er inmiddels veel veranderd in Spanje. Gestigmatiseerd door het massatoerisme is het land veel van haar authenticiteit kwijtgeraakt. De kusten zijn tot de laatste centimeter volgebouwd en de prachtigste plekjes zijn verdwenen. Het pension El Nogal waar de levens van de drie vrouwen elkaar kruisen, is een samensmelting van een aantal van deze mooie plekjes.
Voor wie verder wil zoeken, heeft Spanje nog veel mooie plaatsen te bieden. Zoals het kunstenaarsdorp Sitges, net iets ten zuiden van Barcelona. Deze van oudsher chique badplaats is zeker een bezoek waard. In het midden van het dorp aan de boulevard ligt het restaurant Santa Maria, hier kan men nog genieten van de echte Catalaanse keuken. Van half tot eind februari vindt hier het jaarlijkse carnaval plaats. Bekend over de hele wereld en een absolute must voor wie van spectaculaire optochten houdt. In de maand augustus wordt het plaatsje bezocht door de internationale homo-scene.
Een van mijn favoriete kusten is de Costa Brava. Een groene kuststrook vol heerlijk geurende bossen onderbroken door romantische strandjes - ofwel in het Spaans cala’s - die deze kust absoluut de moeite waard maken. Helemaal in het noorden, bij de grens met Frankrijk, vindt men de plaatsjes Llanca en Port Lligat. Door de wind die met kracht over de Pyreneeën komt waaien, zijn dit plekken die bij uitstek geschikt zijn voor de zeilsport. In Cadaques vindt men het huis waar de schilder Salvador Dali met zijn vrouw en muze Gala woonde. Landinwaarts, in zijn geboortedorp Figueras, staat het indrukwekkende Dali Museum.
Rosas, waar Mickie in ‘Onkwetsbare vrouwen’ haar eerste hotel heeft, is een statige plaats met prachtige oude gebouwen. Vlakbij Rosas, in het plaatsje Cap Montjol, bevindt zich een van de beste restaurants ter wereld ‘El Bulli’ genomineerd met drie Michelinsterren. Reserveren moet minimaal een jaar van tevoren!
Van Rosas tot aan Tossa de Mar bezit deze kust vele kleine plaatsjes die zeker de moeite waard zijn om te bezoeken, zoals Sant Pere de Pescador. Maar ook grotere plaatsen zoals Palamos en Sant Feliu de Guixols zijn plaatsen die nog doen denken aan vervlogen tijden.
De Sutton Club in Calle Tuset Barcelona, waar Bella uit het boek heeft gewerkt, bestaat nog steeds, maar is inmiddels, meegaand met de tijd, een discotheek geworden. De beroemde club Up and Down is helaas gesloten.
Barcelona bezit vele goede restaurants, maar wat bijna niemand weet is dat veel restaurants een dagmenu bieden voor de grote schare werknemers die de stad iedere dag rijk is. Voor rond de tien euro kan men een driegangen menu krijgen van huisgemaakte gerechten. Een echte aanrader!
Maar ook het kabelbaantje naar de Montjuic is een aanrader. Vanaf de Torre de San Sebastian in de haven van Barcelona kun je voor een gering bedrag naar de top van de berg met de Transbordador. Niet geschikt voor mensen met hoogtevrees. Bovenop de Montjuic kun je, net als Bella met haar scout, eten bij El Xalet of de Mirador. Beide hebben een prachtig uitzicht over de haven en de stad.